Recordando a Rosalía

Este 17 de maio cúmprense 150 anos da publicación do libro Cantares Gallegos de Rosalía de Castro, que marcou o rexurdimento da literatura galega.

Esta data foi escollida pola Real Academia Galega como Día das Letras Galegas, para adicala á exaltación da nosa língua e literatura. O primeiro ano (1963), adicouselle a Rosalía de Castro.

ROSALÍA a muller que construeu obras inesquecibles, coas palabras máis axeitadas, doces e garimosas para chamar ás cousas e á natureza; dotándoas dun ritmo vivo e natural, pleno de armonía, no que a linguaxe popular se eleva ata acadar os máis altos cumes da expresión lingüística, musical e poética.

Da obra Cantares Gallegos escollemos este anaco de poema adicado á chuvia.

14

Como chove miudiño,

Cómo miudiño chove;

Cómo chove miudiño,

Pola banda de Laíño,

Pola banda de Lestrobe

Como a triste branca nube

Truba o sol que inquieto aluma,

Cal o crube e o descrube,

Pasa, torna, volve e sube,

Enrisada branca pruma.

Xa dempois lonxe espallada

Polos aires fuxitivos

Destreñida, sombrisada,

nos espazos desatada

cae brillando en raios vivos.

Misteriosa regadeira

Fino orballo no chan pousa

Con feitiña curvadeira,

Remollando na ribeira

Frol por frol, chousa por chousa.

Semellando leve gasa

Que sotil o vento move,

En frotantes ondas pasa

Refrescando canto abrasa,

O que o sol ardente crobe.

Como chove miudiño

Polas veigas de Campaña!

Cal se enxugan de camiño

Os herbales de Laíño!

Como a Ponte en sol se baña!

.....